STARR-reflectie


Om mijn stage bij DON Opleidingen af te ronden heb ik gereflecteerd door middel van de STARR-methode. Hier is mijn STARR-reflectie terug te lezen.

Situatie
Op 6 april was er bij DON Opleidingen een kraamborrel. Deze kraamborrel stond in het teken van vier nieuwe vrachtauto’s die we op die dag in ontvangst mochten nemen. Hier werden relaties uitgenodigd om de komst van de nieuwe vrachtauto’s te vieren. Rowan, Rob en ik (de marketing –en communicatieafdeling) organiseerde dit hoofdzakelijk. Helaas was mijn stagebegeleider Rowan op vakantie op deze dag. Dit betekende dus dat Rob en ik (natuurlijk wel met hulp van onze andere collega’s) veel verantwoordelijkheden hadden. Rowan had iedereen vooraf goed ingelicht over wat er moest gebeuren die dag, iedereen wist dus wat zijn of haar taken waren. Wel had ik die dag om 13:00 een tentamen, waardoor ik helaas niet heel de dag aanwezig kon zijn bij en kon helpen met de voorbereidingen.

 

Taak
Mijn taken waren o.a. om te zorgen dat de beschuiten met muisjes waren klaargemaakt, het persbericht verstuurd werden naar de pers, dat het persbericht online ging en dat er berichten op social media geplaatst werden. Ook had ik afgesproken dat ik samen met mijn collega Esmee vanaf 16:45 bij de ingang van ons bedrijf zou staan om de gasten te verwelkomen en prosecco uit te delen.

 

Aanpak
Het kon zijn dat ik vanwege drukte in het verkeer en vanwege het tentamen toch later bij DON Opleidingen aankwam dan ik had gehoopt. In dat geval had ik een plan B en nam mijn collega Esmee bepaalde zaken over. Uiteindelijk was ik inderdaad later en heb ik Esmee ingeschakeld. Vanuit de auto heb ik haar gebeld en instructies gegeven van wat zij moest doen. Dit pakte zij goed op! Toen ik aan kwam bij DON Opleidingen, was het 15:45. De beschuitjes moesten nog worden gesmeerd, hier ben ik mee begonnen en heb ik mijn collega’s Wouter en Rob gevraagd om mij te helpen. Terwijl ik hiermee bezig was kwam Erwin (directeur) naar mij toe om te zeggen dat hij wilde dat ik het persbericht er nu al op zou zetten, het was toen 16:30. Eigenlijk had ik met Rowan afgesproken dat het persbericht er pas om 17:30 uit zou gaan. Het liep dus anders dan gepland. Om het persbericht te kunnen versturen moest ik eerst een goede foto hebben van de vier nieuwe vrachtauto’s, maar op het terrein waren ze nog bezig met de fotoshoot van het personeel. Nadat zij klaar waren heb ik met Cees (beheerder wagenpark) en de vrachtwageninstructeurs gezorgd dat alle vrachtauto’s op de goede plek stonden. Inmiddels was het al 16:50 en moest ik dus eigenlijk al bij de ingang staan met Esmee om de gasten te verwelkomen, die konden namelijk vanaf 17:00 binnen wandelen. Erwin vond het belangrijker dat ik het persbericht eruit stuurde dan dat ik bij de ingang stond om de gasten te verwelkomen. Jessica heeft dat dus van mij overgenomen, samen met Esmee heeft zij alle relaties ontvangen.

Ondertussen waren de foto van de vrachtauto’s gemaakt en moesten ze op de computer worden gezet. Toen ik wilde inloggen op mijn computer kreeg ik de melding dat ik geen internet had. Het bleek dat er een probleem was met de server, waardoor ik geen internet had. Ik moest dus op een andere computer om het persbericht te versturen en online te zetten.  Gelukkig kon ik uiteindelijk op een andere computer inloggen. Het was best wel omslachtig uiteindelijk, het persbericht zou namelijk klaar staan in e-mailmap concepten van Rowan. Dit was niet het geval. Gelukkig had ik een aantal dagen eerder ook een persbericht verzonden en wist ik hoe ik dit moest doen. Ook had ik mijn mail een lijst van alle adressen waar het persbericht naar toe gestuurd moest worden. Toen dat was gelukt heb ik het persbericht direct online op onze website gezet. Ook moest ik het bericht nog op social media plaatsen, na dit te hebben gedaan kon ik eindelijk naar beneden richting de borrel om nog wat foto’s te maken en te netwerken.


Resultaat
Uiteindelijk is alles goed gegaan. Het resultaat was goed, precies zoals ik wilde. De beschuitjes stonden klaar en het persbericht was geplaatst. Ook was hij online gezet en op social media had ik berichten geplaatst. Erwin was blij dat alles goed was gegaan en online stond. Verder was iedereen op dat moment natuurlijk al bij de borrel en dus druk aan het netwerken. Het aantal relaties dat naar de borrel was gekomen was helaas wel minder dan verwacht.

 

Reflectie
Als ik terugkijk op hoe de middag is verlopen, zijn er zeker verbeterpunten. Vooral in de planning. Achteraf zie je pas hoeveel tijd er in gaat zitten om een persbericht te versturen en dit online te zetten. Vooral als je dit ook nog eens via het account moet doen van je collega en je daardoor tegen wat technische problemen aanloopt. Stel dat zoiets in het vervolg weer voorkomt, dan moet dit dus beter worden voorbereid. Dat scheelt een hoop stress op het moment zelf. Wel ben ik rustig gebleven en dat heeft ervoor gezorgd dat uiteindelijk alles toch is gelukt. Het aantal relaties was zoals ik al zei minder dan verwacht. Om dit voor een volgende keer te verbeteren heb ik al verschillende tips ontvangen via de mail van collega’s. Mijn verbeterpunten en die van mijn collega’s heb ik op papier gezet. Deze gaan we binnenkort bespreken tijdens een evaluatiegesprek. De uiteindelijke definitieve verbeterpunten zullen we dan doorvoeren in het draaiboek voor het volgende evenement. Ik heb voor deze situatie zoveel (verschillende) voorbereidingen getroffen wat ervoor zorgt dat ik hierdoor verschillende leerdoelen heb behaald, voornamelijk van de loco competenties plannen en organiseren, creëren en realiseren en representeren. Een van mijn leerdoelen was om te ondersteunen bij een evenement. Dit heb ik bij dit evenement echt van begin tot eind gedaan en hier heb ik heel veel van geleerd, vooral ook van de verbeterpunten voor een volgende keer.

 

Bovenstaande foto is een terugblik op 6 april, het gehele wagenpark van DON Opleidingen is hier te zien


Ook in jaar 1 hebben we een STARR-reflectie gemaakt. Dit was mijn allereerste STARR-reflectie ooit. Lees hem hieronder!

 

Situatie
Samen met Anouk Elisa en Yavanna hebben ik in blok 3 het project Campagneontwerp gedaan. Onze groep bestond uit zeker 4 verschillende belbinrollen. Zodat we elkaar goed aan konden vullen. De opdracht was om een werkende scootercampagne te bedenken en te ontwerpen.

Taak
Mijn taak was om binnen het project het creatieve gedeelte te verzorgen. Daar viel onder de wall of shame en wall of fame waarin je kijkt welke soortgelijke campagnes er al bestaan zodat je dit niet nadoet. Ook heb ik de huisstijl gemaakt en het ontwerp van de poster en de video op mij genomen. Mijn vooropleiding en Belbinrollen passen hier namelijk goed bij. Natuurlijk deed ik dit niet helemaal alleen maar onder het oog van mijn groepsleden. Belangrijk vond ik dat het ontwerp goed aansloot bij het concept. Yavanna heeft de debriefing geschreven en Anouk en Elisa hielden zich meer bezig met het kostenplaatje.

Aanpak
Om te zorgen dat iedereen zich aan de huisstijl hield heb ik eerst een huisstijlhandboek gemaakt. Hierin staan de regels over de huisstijl. Waar iedereen zich aan moet houden wat betreft kleur, lettertypes, grootte en opmaak. Daarna hebben we een globaal script geschreven voor de video en konden we aan de slag met filmen. Daarna heb ik de video gemonteerd met Yavanna naast me, zodat zij ook inspraak had. Voor de poster heb ik eerst een conceptversie gemaakt en dit later uitgewerkt tot een definitieve versie. Deze heb ik aan de groep laten zien en gevraagd of zij nog op of aanmerkingen hadden. Ze waren erg tevreden met de poster alleen was het nog niet zo heel erg duidelijk dat de scooter elektrisch oplaadbaar was. Dit heb ik dus veranderd.

Resultaat

De uiteindelijke beoordeling op het project was goed, het cijfer was een 7,3. Wat ik wel leuk vond is dat tijdens de kick-off van blok 4 onze poster nog een keer als voorbeeld werd getoond.

Reflectie

Als ik terug kijk op dit project ben ik tevreden met hoe het is gegaan. Er was goede samenwerking en als groep vulden we elkaar goed aan.